Een korte overpeinzing...
Het is woensdag middag. Lekker zonnetje en ik zit thuis te werken. De bel gaat. Onze buurman staat voor de deur en vraagt; 'Zou je komende feestdag een stripteken workshop kunnen geven?' Komende feestdag? Het buurtfeest! Helemaal vergeten. 'Helaas, we hebben een vrienden reunie komend weekend', vertel ik.
"Komend weekend? Neee, over twee weken is ons Lustrum feest van de woonverening. Of ik daar een workshop kan geven."
...
Een communicatie fout.
Zo gemaakt.
Nu was dit een klein voorbeeldje en was er tijd en plek om de communicatie fout op te lossen. Niks aan de hand. Iedereen door met z'n dag.
Maar ik zie het zo vaak fout gaan op deze manier. Mensen komen bij elkaar, vanuit een eigen bubbel. En vertellen / denken vanuit die bubbel. Nemen dingen aan. Zonder te vragen. Zonder context te hebben van een ander. En maken een oordeel.
En alles moet sneller! Korter! Nu!
En zeker op Social Media.
Wat kunnen we leren van strips?
Het maken van verhalen gaat vaak over het wie, wat, waar.
Over WIE gaat het? Over WAT gaat het? En WAAR speelt het zich af?
Vragen stellen.
Het lezen van strips kost tijd. Vraagt tijd. Vraagt om concentratie. Vraagt om je te verdiepen in een andere wereld.
Een ander persoon.
En ik denk dat dat, precies iets is, wat we vandaag de dag best kunnen gebruiken.